Elke keer als ik eens goed ga opruimen kom ik uit bij brieven en ik kan het dan niet laten om ze te lezen. Zo leuk, en elke keer ben ik vast beraden om die brieven weg te smijten, want ik kijk er toch nooit naar. Maar natuurlijk tijdens het opruimen wel en zo blijven ze altijd liggen en groeit te stapel. Het is zo leuk, lezen over dingen waarvan je niet meer wist dat het gebeurd was. Namen zien waarvan je op het eerste zicht denk “huh” maar na het lezen van de brief komen alle herinneringen terug. Dus dan bewaar ik ze maar… Zoiets kan je toch niet weg gooien? Ofwel?
Is het normaal dat je hetzelfde hebt bij kleding of ligt dat aan mij? Deze keer heb ik 2 vuilniszakken gevuld. Ik ben hard geweest. Sommige dingen liggen er sinds mijn 14 jaar. In de breedte pas veel nog, lang leve de baggy mode van toen, maar in de lengte is het allemaal gekrompen. Als ik de kleding vast neem komen de herinneringen ook terug boven,… Ik vermoed dat dit aan mij ligt, dat ik nog weet welke kleding ik aan had op veel gebeurtenissen in mijn leven…
Enne, de kleding wordt niet weggegooid maar meegegeven voor de minderbedeelden onder ons. Tenzij ze natuurlijk heel verwassen of kapot zijn.
x
Lelie
Adding a Splash of Magic to everyday life
Ik denk toch dat dit bij veel meisjes zo is hoor (van de kleding). Sommige stukken kan ik écht niet weg doen, hoewel ik er al jaren niet meer in pas. Dan denk ik dat ze misschien ooit nog wel eens van pas komen.. Wie gelooft dat nou? 😀
Zo heb ik ook 1 item, maar dat hangt nog wel in de kast 🙂
heel herkenbaar! 🙂 ik heb nog steeds rode kousen van toen ik 10j was in mijn kast liggen.. vorig jaar (toen ik met mijn vriend ging samenwonen) heb ik ook grote kuis gehouden en inderdaad,bij sommige dingen is het moeilijk om afscheid van te nemen. ‘k heb toen wel een hele pak kaartjes weggedaan (die bij mij minder goeie herinneringen naar boven brachten) en dat lucht wel op, maar kaartjes die een glimlach op mijn gezicht toveren, die hou ik 🙂